فهرست مطالب

چشم پزشکی بینا - سال پانزدهم شماره 2 (زمستان 1388)

مجله چشم پزشکی بینا
سال پانزدهم شماره 2 (زمستان 1388)

  • 80 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1389/01/20
  • تعداد عناوین: 13
|
  • مقالات پژوهشی
  • مهدی خانلری صفحه 83
    هدف
    تعیین میزان بروز، عوامل همراه و نتایج بالینی اعمال مجدد پس از جراحی لیزری انکساری قرنیه.
    روش پژوهش: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر از مجموع بیمارانی که در حد فاصل اول فروردین 1384 تا پایان آذرماه 1385 تحت اعمال جراحی لیزری انکساری قرنیه قرار گرفته بودند، پرونده مواردی که تحت عمل مجدد قرار داشتند وارد مطالعه شد و حدت بینایی با و بدون اصلاح و عیب انکساری اسفروسیلندر قبل و بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    در طول 21 ماه از مجموع 10311 چشم از 5257 بیمار، 63 چشم (6/0 درصد) تحت یک یا دو عمل مجدد قرار گرفته بودند. متوسط فاصله زمانی بین عمل اول و عمل مجدد 20116 روز بود. میانگین ± انحراف معیار عیب انکساری معادل کروی قبل از عمل اول در چشم هایی که تحت عمل مجدد قرار گرفته بودند به طور کلی 17/3±40/4- دیوپتر (محدوده 88/5- تا 25/14-)، در بیماران گروه لیزیک 28/3±58/4- دیوپتر (محدوده 25/14- تا 18/5) و در بیماران گروه PRK 61/1± 73/2- دیوپتر (محدوده 13/5- تا 8/0) بود. این مقدار قبل عمل مجدد بیماران به طور کلی 97/1±13/1- دیوپتر (محدوده 25/4- تا 3+) که در بیماران گروه لیزیک 71/1±25/1- (محدوده 25/4- تا 3+) و در بیماران گروه PRK 7/1±45/0- دیوپتر (محدوده 75/2- تا 5/1+) بود. قبل از انجام عمل مجدد، تنها 30 درصد بیماران حدت دید بینایی اصلاح نشده 40/20 یا بهتر داشتند ولی پس از عمل مجدد 100 درصد بیماران به حدت بینایی مذکور دست یافتند.
    نتیجه گیری
    انجام اعمال انکساری لیزری مجدد می تواند یک روش درمانی ایمن، موثر و مطلوب در درمان عیوب انکساری باقی مانده از عمل اولیه باشد. فراوانی اندک اعمال جراحی مجدد در میان بیماران، می تواند نمادی از نوموگرام های مناسب، پاسخ مطلوب نژاد ایرانی به جراحی های مزبور و یا مقاومت جراحان در مقابل انتظارات بیماران باشد.
  • احمد شجاعی باغینی، عباس ابوالحسنی، علیرضا برادران رفیعی، مهدی اصلانی، فرساد نوریزاده صفحه 91
    هدف
    ارزیابی پیامد بینایی عمل جراحی لیزیک (LASIK) به روش سیلندر متقاطع در آستیگماتیسم بالا توام با خطای کروی محدود (low spherical component).
    روش پژوهش: طی مدت دو سال و به صورت آینده نگر، لیزیک به روش سیلندر متقاطع در بیماران با آستیگماتیسم بالا توام با خطای کروی پایین ارزیابی شد. تمام جراحی ها با استفاده از لیزر اگزایمر (Nidek EC-5000) به روش معمول صورت گرفت. پیامدهای اصلی مورد بررسی شامل حدت بینایی تصحیح نشده (UCVA) و تصحیح شده با عینک (BSCVA)، عیب انکساری و عوارض عمل جراحی بودند.
    یافته ها
    تعداد 34 چشم از 22 بیمار به مدت 69/3±84/21 ماه پی گیری شدند. در آخرین معاینه، UCVA 40/20 یا بالاتر در 33 چشم (1/97 درصد) مشاهده شد. BSCVA پس از لیزیک به صورت معنی داری بهتر از BSCVA قبل از جراحی بود (005/0P<). میانگین آستیگماتیسم قبل از عمل از D 89/0±73/4- (D 4- تا 7-) به D 47/0±29/0- (D 5/1- تا 0) در آخرین معاینه کاهش یافت (001/0< P). هیچ موردی از بازگشت آستیگماتیسم و کدورت قابل ملاحظه قرنیه مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    عمل لیزیک سیلندری متقاطع، روشی ایمن، موثر و قابل پیش بینی در تصحیح آستیگماتیسم بالا و بهبود حدت بینایی می باشد.
  • امیر فرامرزی، آزاده دوزنده، مهدی یاسری صفحه 100
    هدف
    مقایسه نتایج اورب اسکن (Orbscan II، Bausch & Lomb) دو چشم در بیماران مبتلا به هتروکرومی ایریدوسیکلیت فوکس (Fuchs’ Heterochromic Iridocyclitis) یک طرفه.
    روش اجرا: این مطالعه مورد شاهدی intra-subject بر روی بیماران مبتلا به هتروکرومی ایریدوسیکلیت فوکس یک طرفه انجام شد. هیچ کدام از بیماران سابقه عمل جراحی چشمی نداشتند. پارامترهای توپوگرافی قرنیه شامل کراتومتری شبیه سازی شده (SimK)، حداکثر برآمدگی سطح قدامی و خلفی قرنیه و ضخامت مرکز قرنیه بین دو چشم مقایسه و با روش های آماری مناسب تحلیل شد.
    نتایج
    تعداد 30 بیمار وارد مطالعه شدند، متوسط سن بیماران 6/10±3/33 (18 تا 58) سال بود. میانگین کراتومتری شبیه سازی شده در چشم مبتلا به فوکس 27/1±65/1 و در چشم سالم 52/0±88/0 دیوپتر بود (001/0=P). محور متوسط آستیگماتیسم در چشم های مبتلا به فوکس 32±75/88 درجه بود. متوسط حداکثر برجستگی سطح قدامی، سطح خلفی و متوسط ضخامت مرکز قرنیه در چشم های مبتلا به فوکس و گروه شاهد به ترتیب 7±7/11 در مقابل 9/4±6/10 (37/0 =P)، 1/12±27 در مقابل 1/8±23 (128/0=P) و 2/35±557 در مقابل 4/97±531 میکرومتر بود (12/0 P=).
    نتیجه گیری
    آستیگماتیسم قرنیه یافته شایعی در بیماران مبتلا به هتروکرومی فوکس می باشد و اختلاف آستیگماتیسم قرنیه بین دو چشم می تواند معیار تشخیص موارد یک طرفه بیماری محسوب شود.
  • فریده شریفی پور، محمد پاکروان، شاهین یزدانی، مهران ویسی زاده، مهدی یاسری صفحه 105
    هدف
    مقایسه تاثیر و عوارض جانبی داروی ژنریک زالابیوست و داروی زالاتان در بیماران مبتلا به گلوکوم. روش پژوهش: این مطالعه مقدماتی به صورت تصادفی و متقاطع در 17 بیمار مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه و هیپرتانسیون چشمی در دو گروه انجام شد. در گروه A ابتدا داروی زالاتان تجویز و پس از 6 هفته دارو به زالابیوست تبدیل شد و به مدت 10 هفته ادامه یافت. درگروه B ابتدا زالابیوست و سپس زالاتان تجویز شد. در ابتدای مطالعه و سپس در پایان هفته 6 و 16 فشار چشم در سه نوبت، در ساعت 9 صبح، 12 ظهر و 3 بعد از ظهر اندازه گیری و عوارض دارو مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    فشار داخل چشم در ابتدای مطالعه در گروه A، 83/2034/3 و در گروه B، 33/2371/6 میلی متر جیوه بود (155/0P=). پس از 6 هفته، فشار چشم (درصد کاهش فشار چشم) در گروه A، 57/15±81/3 میلی متر جیوه (05/24 درصد) و در گروه B، 62/17±43/3 میلی متر جیوه (83/18 درصد) بود (373/0P=). پس از تغییر دارو و در پایان هفته 16، فشار چشم در گروه A، 68/2±26/14 میلی متر جیوه (6/28 درصد) در گروه B و 74/2±90/16 میلی متر جیوه (11/21 درصد) بود (167/0P=). شایع ترین عارضه هر دو دارو، پرخونی چشم و خارش بود که در زمان مصرف زالاتان بیش تر دیده شد، اما این اختلاف معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    هر دو داروی زالاتان و زالابیوست فشار چشم را به طور مشابه و معنی داری کاهش می دهند و از نظر عوارض نیز اختلاف معنی داری بین آن ها وجود ندارد.
  • محسن رحمتی کامل، محمدرضا جعفری نسب، مژگان رضایی کنوی، سپهر فیضی، محمدعلی جوادی صفحه 111
    هدف
    تعیین سطح جدایی بافت قرنیه در عمل جراحی پیوند لایه ای عمیق به روش حباب بزرگ در چشم های مبتلا به قوز قرنیه با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی.
    روش پژوهش: نمونه تحت بررسی شامل غشای دسمه و بافت استرومای چهار چشم مبتلا به قوز قرنیه بود که حین عمل پیوند لایه ای عمیق، به طور ناخواسته دچار سوراخ شدگی غشای دسمه گردیده بودند. نمونه ها به دو نیمه تقسیم گردیدند، یک نیمه در محلول فرمالین 10 درصد جهت مطالعه آسیب شناسی با میکروسکوپ نوری و نیمه دیگر در محلول گلوتارآلدیید 5/2 درصد جهت مطالعه فراساختاری با میکروسکوپ الکترونی ارسال گردید.
    یافته ها
    بررسی آسیب شناسی توسط میکروسکوپ نوری در تمام موارد، فضاهای مدور خالی و بزرگ ناشی از تزریق هوا و غشای PAS مثبت را مشخص نمود که در یک سمت لایه ای از سلول های اندوتلیال قرنیه و در سوی دیگر مقدار ناچیزی فیبرهای کلاژن به همراه تعداد اندکی کراتوسیت وجود داشت. معاینه فراساختاری غشای دسمه توسط میکروسکوپ الکترونی Transmission در تمام موارد سلول های اندوتلیال را نشان داد که به بخش خلفی non-banded و بخش قدامی banded غشای دسمه، چند لایه از فیبرهای کلاژن استروما و تعداد کمی کراتوسیت اتصال داشتند.
    نتیجه گیری
    جداشدن بافت استروما از غشا دسمه حین عمل پیوند لایه ای عمیق به روش حباب بزرگ در داخل بافت عمقی استروما و نزدیک غشا دسمه (پره دسمه) اتفاق می افتد.
  • مژگان رضایی کنوی، محمدعلی جوادی، پژمان فهیم، طاهره چمنی، فاطمه موحدپور صفحه 117
    هدف
    بررسی اثرات ناخواسته تزریق داخل ویتره قطره استریل چشمی کلرامفنیکل بر سلول های اندوتلیوم قرنیه دهنده پس از خارج کردن مایع زجاجیه.
    روش مطالعه
    تعداد 100 دهنده در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در یک چشم هر دهنده پس از خارج نمودن مایع ویتره، قطره استریل چشمی کلرامفنیکل تزریق و چشم مقابل به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از جدا نمودن دیسک قرنیه- اسکلرا، اندوتلیوم قرنیه با اسلیت لمپ و میکروسکوپ کانفوکال مورد بررسی قرار گرفت و نتایج دو گروه بر اساس آزمون های آماری ویلکاکسون و t زوجی مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    به لحاظ آماری تفاوتی در چین های دسمه (785/0P=)، تراکم سلول های اندوتلیوم (908/0P=)، ضریب واریاسیون (801/0P=) و درصد سلول های شش ضلعی (370/0P=) بین دو گروه وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    تزریق داخل ویتره قطره استریل چشمی کلرامفنیکل در گلوب دهنده به دنبال تخلیه مایع ویتره، اثر ناخواسته ای بر اندوتلیوم قرنیه ندارد.
  • خلیل قاسمی فلاورجانی، مسیح هاشمی، مهدی مدرس زاده، محمد مهدی پرورش، سیدعباس حسنی، مصطفی سلطان سنجری، آرش احتشامی افشار صفحه 121
    هدف
    بررسی دانش و رفتار در زمینه مشکلات چشمی ناشی از کار با رایانه در کاربران آن.
    روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی تعداد 123 کاربر حرفه ای رایانه از بین کارمندان واحدهای اداری دانشگاه توسط تکمیل پرسشنامه خودایفا تحت بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیتی و 9 پرسش جهت بررسی دانش کاربران در مورد سندرم بینایی ناشی از رایانه (CVS: computer vision syndrome) و 9 پرسش دیگر در مورد نحوه رفتار کاربران در این زمینه بود.
    یافته ها
    تعداد 69 زن و 54 مرد با میانگین سنی 1/7±3/31 سال و تحصیلات بالاتر از دیپلم تا دکترا بررسی شدند. همه شرکت کنندگان در مطالعه بیش از یک ساعت در روز و 70 کاربر (2/56 درصد) بیش از 3 ساعت در روز از رایانه استفاده می کردند. میزان آگاهی کاربران در زمینه ابعاد مختلف از 6/7 تا 5/78 درصد متفاوت بود، به نحوی که افراد در زمینه لزوم تنظیم کنتراست و شفافیت تصویر (5/78 درصد) و لزوم استراحت منظم در زمان کار مداوم با رایانه (5/46 درصد) بیش از سایر موارد اطلاع داشتند. برخلاف آن دانش افراد در مورد میزان نور مناسب محیط از سایر موارد محدودتر بود، به نحوی که تنها 6/7 درصد افراد از این امر اطلاع داشتند. میزان به کارگیری صحیح رایانه به منظور حفظ سلامت بینایی از 3/25 تا 76 درصد متغیر بود. کم ترین میزان مربوط به مراجعه به موقع جهت انجام معاینات چشم پزشکی برآورد گردید. 28 کاربر (8/22 درصد) اظهار داشتند که CVS را از منابع علمی مطالعه نموده اند اما تنها دو کاربر (1/7 درصد) تمامی علایم CVS را به درستی می دانستند. در مورد نحوه برخورد با CVS هیچ کدام از کاربران به تمامی پرسش ها پاسخ صحیح ندادند.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه دانش کاربران رایانه در زمینه CVS در حد بسیار پایینی ارزیابی شد و به کارگیری دانش موجود نیز مطلوب نبود.
  • محمدعلی جوادی، سپهر فیضی، حسین پورسلطان، سعید کریمی، مرضیه کتیبه صفحه 128
    هدف
    ارزیابی اثر قطره سیکلوسپورین A 2 درصد موضعی در درمان و جلوگیری از عود حملات رد پیوند، پس از پیوند نفوذی قرنیه در بیماران با سابقه حملات مکرر رد پیوند.
    روش پژوهش: در این کارآزمایی بالینی، گروهی از بیماران با سابقه پیوند نفوذی قرنیه در شروع حملات ساب اپی تلیال یا اندوتلیال رد پیوند به صورت تصادفی تحت درمان با قطره سیکلوسپورین A 2 درصد یا دارونما به همراه استرویید موضعی قرار گرفتند. علت اولیه انجام پیوند قرنیه در این افراد شامل قوز قرنیه، استحاله اندوتلیال فوکس، استحاله استرومای قرنیه و کدورت فاقد عروق خونی قرنیه بود. سیکلوسپورین موضعی یا دارونما به مدت 6 ماه تجویز گردید. مدت زمان استفاده از استرویید، طول دوره بهبودی حمله رد پیوند، تعداد حملات عود در حین دریافت دارو و پس از آن و میزان بقای بدون رد پیوند بین گروه های مطالعه مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    تعداد 22 چشم از 22 بیمار (12 مرد) در شروع واکنش رد پیوند، تحت درمان با قطره سیکلوسپورین A 2 درصد و قطره بتامتازون 1/0 درصد موضعی (گروه 1) و 21 چشم از 21 بیمار (10 مرد) تحت درمان با دارونما و قطره بتامتازون 1/0 درصد موضعی (گروه 2) قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 9/11±48/32 و 7/11±48/35 سال به ترتیب در گروه (1) و (2) بود (42/0P=). میانگین دوره پی گیری 1/6±6/16 ماه در گروه (1) و 3/6±16 ماه در گروه (2) بود (75/0 (P=. دوره بهبود کامل حمله رد پیوند پس از تجویز سیکلوسپورین و یا دارونما در گروه (1) و (2) به ترتیب 21±6/25 و 7/16±2/33 روز بود (22/0P=). در پایان دوره پی گیری، میزان بقای بدون رد پیوند در گروه های مذکور به ترتیب 8/34 و 7/31 درصد بود (89/0P=).
    نتیجه گیری
    قطره سیکلوسپورین A به همراه استرویید موضعی در درمان و پیش گیری از حملات رد پیوند در بیماران با سابقه قبلی این حملات پس از پیوند نفوذی قرنیه در مقایسه با درمان استروییدی موضعی به تنهایی اثر بیش تری ندارد.
  • گزارش موارد بیماری
  • محمد ابریشمی، عباس باقری، حسین سالور، مریم آل طه، سعید کریمی صفحه 135
    هدف
    گزارش یک مورد لوسمی میلوژن حاد با تظاهر سلولیت اطراف حدقه چشم.
    معرفی بیمار: پسر 17 ساله ای با سلولیت حاد اطراف حدقه چشم سمت راست از 5 روز قبل مراجعه نمود که ادم به سرعت در سمت راست صورت و گردن منتشر گردیده و بیمار به درمان معمول آنتی بیوتیکی پاسخ نداده بود. در بررسی لام خون محیطی، لکوسیتوز با تعداد بالاتر سلول های نابالغ همراه با ترومبوسیتوپنی و آنمی مشاهده شد. در بررسی نمونه مغز استخوان لوسمی میلوسیتیک حاد تایید شد.
    نتیجه گیری
    در بیمارانی که با تشخیص سلولیت پره سپتال و یا سلولیت اربیتال تحت درمان قرار می گیرند بیماری های سیستمیک مانند لوسمی میلوژن حاد به عنوان تشخیص افتراقی مطرح می باشند.
  • عباس باقری، رضا عرفانیان سلیم، محمد ابریشمی، حسین سالور، مریم آل طه، سیدعلی میردهقان صفحه 140
    سندرم چسبندگی چربی اربیت عارضه شناخته شده جراحی های استرابیسم، اربیت و باکلینیگ اسکلرا می باشد که موجب استرابیسم محدودیتی شده و اصلاح آن اغلب به سختی میسر می گردد. در این مقاله یک روش جراحی نوین با استفاده از فاسیای تمپورالیس جهت تثبیت موقعیت گلوب و بر طرف نمودن استرابیسم محدودیتی ناشی از سندرم چسبندگی اربیت معرفی می گردد که تاکنون مورد مشابه آن گزارش نشده است.
  • محمدعلی جوادی، مژگان رضایی کنوی، امیر فرامرزی، نیما نقشگر، فیروز میربابایی قفقازی، اصغر رامیار، عاطفه جوادی صفحه 145
    هدف
    گزارش معاینات بالینی و نتایج آسیب شناسی عود لوسمی لنفوبلاستیک حاد با تظاهرات غیرمعمول چشمی.
    معرفی بیمار: در یک دختر 9 ساله با سابقه ابتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) و پروفایل طبیعی سلول های خون محیطی یک توده در ناحیه خلفی ملتحمه چشم راست به همراه لنفادنوپاتی در قسمت قدامی گوش همان سمت بروز کرد. پس از برداشت ضایعه، تظاهرات آسیب شناسی زیر ملتحمه به شدت مطرح کننده ارتشاح لوکمیک ناشی از عود لوسمی لنفوبلاستیک از نوع سلولی pre B (L 1) بود. نمونه برداری از مغز استخوان، عود لوسمی را در این بافت نیز نشان داد و بیمار تحت شیمی درمانی سیستمیک و نیز تزریق داخل مایع مغزی نخاعی قرار گرفت.
    نتیجه گیری
    عود ALL ممکن است به صورت یک توده زیر ملتحمه ای به رغم وجود پروفایل طبیعی سلول های خون محیطی بروز نماید.
  • صفحه 149
  • اصلاحیه
    صفحه 156
|
  • Khanlari M. Page 83
    Purpose
    To determine the incidence, concurrent factors and clinical results of re-operation after corneal refractive surgeries.
    Methods
    In this retrospective descriptive study records of all patients undergoing corneal refractive surgeries including PRK, LASIK, and LASEK between April 2005 and December 2006 were assessed. Patients who had undergone re-operations entered the study; visual acuity with and without correction, and refraction before and after the operation were analyzed.
    Results
    Out of 10,311 eyes of 5,257 patients, 63 eyes (0.6%) underwent one or more re-operations. The mean duration between the first and second operation was 11620 days. Mean±SD spherical equivalent refractive error before the first operation in re-operated eyes was -4.40±3.17 D (ranging from -14.25 to +5.88 D), -4.58±3.25 D (ranging from -14.25 to +5.18 D) in the LASIK group, and -2.73 to±1.61 D (ranging from -5.13 to 0.8 D) in the PRK group. Mean±SD of spherical equivalent refractive error of these patients before re-operation was -1.13±1.97 D (ranging from -4.25 to +3 D). This mean value was -1.25±1.71 D (ranging from -4.25 to +3.00 D) and -0.45±1.7 D (ranging from -2.75 to +1.5 D) in the LASIK and PRK groups respectively. Before re-operation, only 30% of re-operation candidates had visual acuity of 20/40 or better while all of them reached this level of visual acuity after re-operation.
    Conclusion
    Laser corneal refractive re-operation can be a safe and efficient alternative for treatment of residual refractive errors after previous photorefractive surgery and the low prevalence and incidence of re-operation among Iranian patients can be a sign of suitable nomograms used in patients of Iranian descent.
  • Shojaei Baghini A. , Abolhassani A. , Baradaran-Rafii Ar , Eslani M. , Noorizadeh F. Page 91
    Purpose
    To evaluate the visual outcomes of cross-cylinder ablation in Laser in Situ Keratomileusis (LASIK) for eyes with high astigmatic refractive errors and low spherical component.
    Methods
    We prospectively evaluated cross cylinder LASIK in patients with high astigmatic refractive error but low spherical component over a period of 2 years. All procedures were performed with the Nidek EC-5000 excimer laser. Main outcome measures included uncorrected visual acuity (UCVA), best spectacle-corrected visual acuity (BSCVA), manifest refraction, and complications.
    Results
    Thirty-four eyes of 22 patients were included. Patients were followed for 21.8± 3.6 months. At the last examination, UCVA of 20/40 or better was observed in 33 eyes (97.1%). BSCVA after LASIK improved significantly in comparison to BSCVA before surgery (p<0.005). The mean preoperative cylinder was-4.73±0.89D (-4.00 to -7.00 D) which was reduced to -0.29±0.47 D (0.00 to -1.50 D) at the last follow up visit (P<0.001). No cases of postoperative astigmatic regression or corneal haze were observed.
    Conclusion
    Cross cylinder LASIK with the Nidek EC-5000 is a successful procedure for correction of high astigmatism. It seems to be clinically safe, effective and predictable.
  • Faramarzi A. , Doozande A. , Yaseri M. Page 100
    Purpose
    To analyze the results of scanning slit topography (Orbscan II, Bausch & Lomb) in both eyes of patients with unilateral Fuchs’ heterochromic iridocyclitis
    Methods
    An intra-subject non-interventional case-control study was conducted on patients with unilateral Fuchs’ heterochromic iridocyclitis (FHI). None of the patients had history of ocular surgery. Corneal topographic parameters obtained with Orbscan II including simulated keratometry (Sim K) values, anterior and posterior surface maximum elevations and central corneal thickness were compared between the two eyes and analyzed statistically.
    Results
    Thirty patients were enrolled in this study. Mean age was 33.310.6 years (range: 18 to 58 years). Mean Sim K astigmatism was 1.651.27 diopters in FHI eyes and 0.880.52 diopters in fellow eyes (P=0.001). Mean axis of astigmatism was 88.7532 degrees in FHI eyes. Mean anterior surface maximum elevation values in FHI and fellow eyes were 11.70±7.00 and 10.60±4.9 µm, respectively (P=0.37). Mean posterior surface maximum elevation values in FHI and fellow eyes were 27±12.1 µm and 23±8.1 µm, respectively (P=0.128).
    Conclusion
    Corneal astigmatism is a common finding in eyes with FHI, and disparity of corneal astigmatism between the two eyes can be added to the diagnostic criteria for the unilateral form of this disease. This finding must be considered during cataract surgery in these patients.
  • Sharifipour F. *, Pakravan M. , Yazdani S. , Veysizadeh M. , Yaseri M. Page 105
    Purpose
    To compare the efficacy and safety of Xalatan(R) with generic Latanoprost (Xalabiost) in glaucoma.
    Methods
    In this randomized crossover study, 17 patients with primary open angle glaucoma or ocular hypertension were randomized into 2 groups. Group A received Xalatan for 6 weeks followed by Xalabiost for 10 weeks. Group B received Xalabiost for 6 weeks which was then crossed over to Xalatan for 10 weeks. At the baseline visit and the end of weeks 6 and 16, intraocular pressure (IOP) was measured at 9, 12 and 15 o’clock and the patients were asked and examined for adverse effects of the drugs.
    Results
    IOP at baseline was 20.83±3.34 mmHg in group A and 23.33±6.71 mmHg in group B (P=0.155). After 6 weeks IOP (% reduction) was 15.57±3.81 mmHg (24.05%) in group A and 17.62±3.43 mmHg (18.83%) in group B (P=0.373). At the end of week 16, mean IOP was 14.26±2.68 mmHg (28.60%) in group A and 16.90±2.74 mmHg (21.11%) in group B (P=0.167). The most common adverse effects with both drugs were hyperemia and itching; although more frequent while receiving Xalatan, the difference was not significant.
    Conclusion
    In our study, Both Xalatan and Xalabiost decreased IOP significantly and similarly, and the incidence of adverse effects was not significantly different between the two drugs.
  • Rahmati-Kamel M. , Jafarinasab Mr , Rezaei-Kanavi M. , Feizi S. , Javadi Ma Page 111
    Purpose
    To determine the dissection level during deep lamellar keratoplasty (DALK) using the big-bubble technique by light microscopy (LM) and transmission electron microscopy (TEM).
    Methods
    Descemet’s membrane (DM) and stromal tissue of 4 keratoconic eyes were removed because of inadvertent intraoperative DM perforation during DALK which was converted to penetrating keratoplasty. These specimens were divided in two halves, one half was fixed in 10% formalin for LM, and the other half was fixed in 2.5% glutaraldehyde for TEM.
    Results
    LM examination of the corneal stromal and DM specimens, disclosed scattered round empty spaces consistent with air bubbles within the stroma, and PAS-positive membrane with adherent endothelia on one side and scant amounts of posterior stroma including keratocytes on the other side.
    Conclusion
    Separation of stromal corneal tissue from DM during DALK using the big-bubble technique for keratoconic eyes occurs within the deep stromal tissue near DM.
  • Rezaei Kanavi M. , Javadi Ma , Faheem P., Chamani T., Movahedpoor F Page 117
    Purpose
    To evaluate the adverse effects of intravitreal injection of sterile chloramphenicol eye drops on corneal endothelial cells of donated corneas.
    Methods
    100 donor corneas were enrolled in the study. One eye of each donor underwent intravitreal injection of sterile chloramphenicol eye drops following vitreous tap and the fellow eyes were served as controls. After corneo-scleral excision, the corneal endothelium was examined with slitlamp biomicroscopy and confocal microscopy; results were compared with control eyes using paired t-test and Wilcoxon signed ranks test.
    Results
    No significant difference was noted in Descemet’s foldings (P= 0.785), endothelial cell density (P= 0.908), coefficient of variation (P= 0.801), and percentage of hexagonal cells (P= 0.370) between injected eyes and the control group.
    Conclusion
    Intravitreal injection of sterile chloramphenicol eye drops in donated globes following diagnostic vitreous tap is not associated with adverse effects on the corneal endothelium.
  • Ghasemi-Falavarjani K. *, Hashemi M. , Modarreszadeh M. , Parvaresh Mm , Hasani A. , Soltan-Sanjari M. Ehteshami-Afshar A. Page 121
    Purpose
    To evaluate the knowledge and practice of computer users about computer related eye problems.
    Methods
    One hundred twenty-three computer users were asked to complete a questionnaire. In each questionnaire, after initial demographic questions, 9 questions were conducted to evaluate the knowledge of the users and 9 questions to assess their attitude about the computer vision syndrome (CVS).
    Results
    Sixty-nine women and 54 men with mean age of 31.3±7.1 years were studied. All of the users had daily computer work of more than 1 hour and 70 users (56.2%) had more than 3 hours of daily computer work. The correct responses ranged from 7.6% to 78.5% for knowledge questions, and from 25.3% to 76% for practice questions. In 1 knowledge question (proper contrast and brightness) and 2 practice questions (contrast and brightness adjustment and maximum working time without rest), more than 50% of the users responded correctly. The lowest correct responses were the optimum room light (7.6%) in the knowledge section and ocular examinations (25.3%) in the practice section. Twenty-eight users (22.8%) said they had read about the CVS in scientific sources, however, only 2 (7.1%) knew all signs and symptoms of CVS. No user correctly responded to all questions about the appropriate approach to CVS.
    Conclusion
    The level of knowledge of the studied population about the CVS was limited. Proper use of the present knowledge was low as well.
  • Javadi Ma , Feizi S. , Poorsalman H. , Karimi S. , Katibeh M. Page 128
    Purpose
    To investigate the efficacy of topical cyclosporine A 2% in treating and preventing recurrent graft rejection episodes after penetrating keratoplasty (PKP) in patients with history of previous rejection episodes.
    Methods
    In this clinical trial, eligible PKP patients were randomly given topical cyclosporine A 2% or placebo in addition to a standard corticosteroid regimen for an episode of recurrent subepithelial or endothelial graft rejection. Primary indications for transplantation were keratoconus, Fuchs’ endothelial dystrophy, corneal stromal dystrophy, and nonvascularized scars. Topical cyclosporine and placebo were continued for 6 months. The duration of corticosteroid therapy and resolution of graft rejection episode, the number of concurrent and subsequent rejection episodes and the rate of rejection-free survival was compared between the study groups.
    Results
    Twenty-two eyes of 22 patients (12 men) received a combination of topical cyclosporine A 2% and betamethasone 0.1% (group 1) and 21 eyes of 21 patients (10 men) received topical betamethasone 0.1% and placebo (group 2) for an episode of recurrent graft rejection. Mean patient age was 32.48±11.9 and 35.48±11.7 years in group 1 and 2, respectively (P=0.42). Mean follow-up period was 16.6±6.1 months in group 1 and 16.0±6.3 months in group 2 (P=0.75). The episode for which topical cyclosporine 2% or placebo was started completely resolved after 25.6±21.0 and 33.2±16.7 days in group 1 and 2, respectively (P=0.22). The rejection-free graft survival rate was 34.8% in group 1 and 31.7% in group 2 (P=0.89).
    Conclusion
    Adding topical cyclosporine A 2% had no further advantage over corticosteroid therapy alone to treat and prevent graft rejection in repeated rejection.
  • Abrishami M. , Bagheri A. , Salour S. , Aletaha M. , Karimi S. Page 135
    Purpose
    To report a case of acute myelogenous leukemia (AML) presenting with periorbital cellulitis and progressing to facial and neck cellulitis. Case Report: A 17 year old male patient presented with periorbital cellulitis which progressed to the right hemifacial and neck area. He did not respond to regular antibiotic therapy. Peripheral blood smear showed leukocytosis with predominance of immature cells, thrombocytopenia and anemia. Bone marrow biopsy confirmed a diagnosis of acute myelogenous leukemia.
    Conclusion
    Acute leukemia must be considered in the differential diagnosis of periorbital cellulitis.
  • Bagheri A. , Erfanian-Salim R. , Abrishami M. , Salour H. , Ale-Taha M. Page 140
    Orbital fat adherence syndrome is a known complication of strabismus, orbital and scleral buckling surgery or orbital trauma which induces a restrictive strabismus. In this case presentation we introduce a surgical method of globe slinging using temporalis fascia for correction of restrictive esotropia due to fat adherence syndrome. In our review of literature we found no report of a similar procedure using temporalis fascia.
  • Javadi Ma , Rezaei Kanavi M. *, Faramarzi A. , Naghshgar N. , Mirbabaei F. , Ramyar A. , Javadi A Page 145
    Case report: A 9-year-old girl presented with a subconjunctival mass and ipsilateral preauricular lymphadenopathy. She had history of acute lymphoblastic leukemia (ALL) in remission but had a normal blood cell profile. Because of corneal dellen formation and enlargement of the mass over a 2-week period, resection of the lesion was performed. A relapse of acute lymphoblastic leukemia of pre B cell type (L1) was diagnosed on histopathologic examination of the excised mass. Bone marrow aspiration at that time disclosed medullary relapse of ALL. After systemic and intrathecal chemotherapy, the subconjunctival mass disappeared completely and the patient went to remission.
    Conclusion
    Relapse of acute lymphoblastic leukemia may unusually presents as a subconjunctival mass despite a normal blood cell profile.